Suikers en geraffineerde producten versnellen verouderingsproces
Artikel door: Inge de Munnik
Iedereen weet dat koolhydraten een belangrijke bron van energie voor ons lichaam zijn. In onze spijsvertering worden koolhydraten afgebroken tot glucose, waarna het verbrand kan worden. Er zijn ‘snelle’ en ‘langzame’ koolhydraten. Suiker is bijvoorbeeld een koolhydraat dat direct door het bloed kan worden opgenomen, maar dat geldt ook voor de koolhydraten uit frites, aardappelpuree, witte zachte broodjes, witte rijst en witte pasta. Na het eten van deze voedingsmiddelen zie je vaak een duidelijke piek in het bloedsuikergehalte. Als er veel glucose in het bloed zit omdat je (te) veel snelle koolhydraten hebt gegeten dan kan de glucose een binding aangaan met de eiwitten in de huid: collageen en elastine. Dit proces noemen we glycatie.
Glycatie remt de collageenproductie, produceert vrije radicalen en veroorzaakt rimpels, fijne lijntjes en verzakking van de huid. Hoe ouder je huid, hoe sneller de suikers zich aan collageenvezels hechten én hoe minder goed de enzymen werken die de verharding van je huid tegen te gaan. En hoe meer suiker, des te sterker het effect. On de snelheid van het huidverouderingsproces te vertragen is het goed om de bloedglucosewaarden in het bloed zo goed mogelijk op peil te houden en pieken te voorkomen. En dat kun je doen door suiker te laten staan en witte rijst, witte pasta en witte broodjes te vervangen door volkoren varianten.
Glycemische index
De glycemische index (GI) is een maat om aan te geven hoe snel koolhydraten in de darm worden verteerd en als glucose in het bloed worden opgenomen. Glucose is een monosaccharide, een zeer snel koolhydraat dat direct door het bloed kan worden opgenomen (glycemische index 100). Tafelsuiker (ofwel sacharose) is een disacharide, bestaande uit een glucose-eenheid en een fructose-eenheid (vruchtensuiker). Bij de vertering van sacharose (door het enzym invirase) moet als eerste de binding tussen deze twee eenheden worden verbroken en daarom is de glycemische index van suiker lager, namelijk 70. Het vrijmaken van de eenheden gebeurt nog echter nog wel zo snel, dat na consumptie van een hoeveelheid suiker een duidelijke piek in het bloedsuikergehalte kan worden gezien. Deze piek is duidelijk lager bij langzame koolhydraten.
Wat zijn langzame koolhydraten?
Langzame koolhydraten hebben een Glycemische index die lager ligt dan 50. Voorbeelden van langzame, goede koolhydraten zijn bladgroenten, tomaten, aubergines, courgettes, ui, knoflook, de meeste peulvruchten, fructose (vruchtensuiker), walnoten, pinda's, bittere chocolade met minimaal 72% cacao, sperziebonen, melkproducten, kina, wilde rijst, volkorenpasta en volkorenbrood. Door het eten van deze langzame koolhydraten is de glucosespiegel in het bloed constanter waardoor er minder kans is op glycine, en dus op de vorming van rimpels.
Snelle koolhydraten laten staan.
Onder snelle koolhydraten verstaan we koolhydraten met een hoge glycemische index (>50) zoals bier, aardappels uit de oven, frites, aardappelpuree, chips, honing, witte zachte broodjes, producten met veel suiker, witte rijst, rijstwafel, ontbijtgranen met suikers, candybars, koekjes en noedels. Om glycatie te voorkomen moet je niet alleen suiker laten staan, maar ook de veel gegeten geraffineerde producten als witte rijst, witte pasta en aardappelen. Voor een mooie huid is het beter als je deze voedingsmiddelen vervangt door volkoren pasta, zilvervliesrijst en volkorenbrood. Een bijkomend voordeel van het eten van ‘langzame’ koolhydraten is dat de glucosespiegel in het bloed constanter is waardoor je minder snel honger hebt. En dat is toch ook mooi meegenomen?
Reacties