Bevat een tomaat E-nummers?
Artikel door: Inge de Munnik
Onder E-nummers verstaan we toevoegingen of additieven die aan levensmiddelen worden toegevoegd om ze te verbeteren, zoals kleurstoffen, conserveermiddelen en anti-oxidanten. Het kunnen natuurlijke stoffen zijn die uit planten of dieren of ze kunnen in een fabriek gemaakt worden. Een voorbeeld van een antioxidant is bijvoorbeeld vitamine C (E-300, ascorbinezuur) dat van nature in fruit, groente en aardappelen voorkomt. Een tomaat bevat van nature 24 mg vitamine C per 100 gram en bevat dus een E-nummer.
Het gebruik van additieven is op Europees niveau geregeld. De European Food Safety Authority (EFSA) bepaalt welke hulpstoffen aan voedsel toegevoegd mogen worden. Voordat er een stof goedgekeurd wordt, moet er worden aangetoond dat het gebruik ervan geen gevaar voor de volksgezondheid. Wanneer blijkt dat het additief ongevaarlijk is en in alle EU landen wordt toegelaten krijgt de stof een E-nummer. Dit is gemakkelijker op het etiket te zetten dan de lange ingewikkelde chemische naam. De fabrikant mag echter zelf weten of hij de volledige naam van een stof op een etiket zet (bijvoorbeeld ascorbinezuur) of een E-nummer (E-300). Als uit nieuwe toxicologische studies blijkt dat een additief minder onschadelijk is dan tot nu werd aangenomen, dan wordt het geschrapt van de lijst of wordt de toegelaten concentratie verlaagd.
De lijst van E-nummers bevat circa 360 stoffen met bijbehorende maximumconcentraties. De E-nummers roepen nog altijd veel vragen op bij consumenten. Sommige E-nummers hebben in de loop der jaren een negatief imago gekregen zoals aspartaam (E951) en MSG (E621). Wat het zo lastig maakt is dat als je bepaalde E-nummers wil vermijden je niet alleen het etiket goed moet nakijken op het betreffende E-nummer, maar ook alle chemische namen van het betreffende E-nummer uit je hoofd moet kennen. En dat is voor veel mensen te veel van het goede. Dan maar alle E-nummers in de ban gooien, maar dat is ook niet terecht.
Reacties